7 Şubat 2012 Salı


Siyah Ölüm

Beni ve o yılgın halimi hatırlar mısın?
Günbatımlarında Şubat soğuğunda
Sıra başlarında uyuyup kalırdım ya eskiden..
Gözlerimi sana kapamanın hüzünlü hayalini yaşardım ya.
Bir anlamı, anlamı vardı yaşadıklarımızın
Birbirimizi görüp sevmenin ölümsüz bir açıklaması vardı
Bir şarkı bir beste bıraktık arkamızda..
Gözlerimizin önünde sahile vurdu olanca aşkımız..
Rotasız yönlerdi belki tek kusurumuz...
Ama ben bir dünya diledim,sen bir kainat
Ben ellerini çehreme beledim
Sen yüreğimi ömrüne..
Ben yaşamazdım da tanımadan önce seni
Sen sanki uykuyu uyandırdın bir insan içinde..
Gökyüzümüzü maviliklere boyadın
Ama hep siyah aktı yine gözbebeklerimiz..
Ölümün adı bile karanlık
Senle yaşanan bir hayatın aydınlık olması zayi..
Ömür dediğin şubat soğuğunda yorgan olurdu
Özlem dediğin alıp sırtına hatıralar taşırdı
Beni taşıyıp götürdün
caddelerimizi de
Kanım hala o duvarların üzerinden akar
Hala ilk acının ibadetini yaşar o kızıl damlalar..
Yağmur sendelerdi bir bir
Hep kalbimize konardı ilk çırpınışı semanın
Belki kalbimiz kaçardı bulutlar aşkına.
Belki yağmurlar ''bizi ıslatmak için yağardı''

07.Şubat.2012
Ankara

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder