5 Ocak 2012 Perşembe

Kırık Nota


Kaderdik!
yangınlar ortasında ölüm sabahları
kerametli lafların karışımı kadardık.
aslında...
aramızda kalsın ama, senle ben kaderdik.
çok kanadık bu yüzden
belki çok ağladık habersiz
ve biliyorsun
benim acılarım da vardı!.
tek düze kamburîdir hikayesi.
biraz notası kırık acılardı ki
sensiz sessiz ağlarken bile,
çok acılar çektim...

Sen yıllarını kaybetmiş
sonbaharında izini süren
bir martı gibi kayıtsız
sokak lambaları gibi
pus rengi sarı
hep kendini aydınlatan
kör karanlıktan gayrı bir ay'dın!
bu yüzden hep güneşten ayrıydın
hep bu yüzden kırık notalardan
yıldız gibi kayardın...

Biz seninle sevgilim!
nerde tanıştık kim bilir?
kim bilir kalbimi sana
ilk ne zaman ördüm?
kim bilir ilk hangi ay tılsımlı dudağından öptüm?
kim bilir sevgilim!
hangi notadan düştük
kim bilir!

05.Ocak.2011

1 yorum:

  1. Kalemi tükendi kaderin...
    Göz yaşıyla doldurduk hokkayı...
    Sonra yazdık biz mavinin,karanın yerine acımasız ve dilediğimizden de özgür bir kızılı...
    Kaçamadık ayrı odaların aynı tonda buğulanmış pencerelerinden...
    Atamadık büyük ve ayrıcalıklı tarihler... Her günü sıradışı ve ayrıcalıklı bitirdiğimizden...
    Biz seninle yağmurun ikimizi ıslatmak için yağdığı gün tanıştık...
    Biz seninle adımı koydukları gün örüldük...
    Biz seninle bir yaz mevsimi Zafer kazandık...
    Biz bir feryadın notasından kılpayı kurtulupta gözlerimize düştük...
    Kalkarken sonra yalpalaya yalpalaya...
    Adımızı unutmuştuk...
    Kimlikleri ıslatıp yaşında gözlerimizin,
    Kurutup sonra altında ayrı yerlerde doğan güneşin,biz seninle isimsiz gezer olduk...
    TÜM VARLIKLARI EZİP GEÇECEK KADAR GÜÇLÜYDÜ BİZİM BU İSİMDEN DAHİ YOKSUNLUĞUMUZ....
    DİLLERE DESTANDIR KEM GÖZLERİ KIŞKIRTAN SoNSuzluğumuz...

    dai'SY'

    YanıtlaSil